Een van de nestkastjes in mijn tuin
Nesthaar Rubriek ‘Groen Doen’: Aflevering 22-06-2022 Den Haag FM
Op de grens met mijn buurvrouw is geen schutting, op een stukje van twee meter na, achterin de tuin. De klimop die er tegenaan groeit houdt de schutting keurig staande. De palen zijn weliswaar doorgerot.
In de wat verwilderde tuin van mijn buurvouw groeien veel struiken. Vandaar ook dat de heggenmus er al jaren graag komt en er met enige regelmaat een nestje bouwt.
Vorig jaar had een paartje koolmees in de winter al luid zingend aangekondigd dat zij echter aan de beurt waren om in een van de vogelhuisjes te broeden die in mijn tuin zijn opgehangen.
Omdat vogels gesteld zijn op privacy en tussen nesten een afstand van ongeveer 10 meter wordt aangehouden, was de populaire plek aan de andere kant van de schutting dus geen optie voor de heggenmus dit jaar.
Nesthaar
Heggenmus foto van Jo de Pauw Waarneming.be
Volgens goed gebruik van mijn oma besloot ik in het najaar het gebruikte nestkastje van de schutting te halen, om het schoon te branden. In oude nestjes kunnen namelijk bijvoorbeeld schadelijke mijten of teken voor komen die voor vogels en mensen niet wenselijk zijn.
Ik keek verwonderd naar het oude nestje dat geheel uit haren bleek te bestaan. In het merendeel herkende ik de hond van een paar huizen verderop; de buurtpoes die geregeld langskomt, maar zowaar ook mijn eigen zilvergrijze haren die ik dus kennelijk ergens in de tuin verloren moest zijn. Er was heel wat heen en weer gevlogen om dit nestje zo te kunnen bouwen en voelde ontzag voor de zorg die eraan was besteed. Het was beeldschoon en vast heerlijk warm en zacht.
Naar goed gebruik van oma
Na verwijdering van het nestje goot ik, een beetje spiritus op de bodem van het huisje. Eigenlijk had ik er, volgens oud gebruik, een propje krant gedoopt in wat spiritus, in moeten gooien en dát moeten aansteken. Dat dit inderdaad beter zou zijn geweest bleek uit de brandgeur die na afloop toch wat hinderlijk in het huisje bleef hangen..
Door Daniel Schwen – Eigen werk, CC BY-SA 2.5, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=2358975
Na wat zelfverwijt hing ik het nestkastje weer terug.
Helpende hand
Ik besloot de koolmees nog een handje te helpen door wat plukjes schapenwol en pluizen van distels, die ik tijdens wandelingen in de natuur had meegenomen, alvast in het schoongemaakte nestkastje te stoppen. Dat scheelde de koolmees al weer wat vliegwerk, dacht ik tevreden.
Door Sławek Staszczuk – Eigen werk, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=525504
Tegen mijn verwachting in bleek dit jaar de pimpelmees het te winnen in de strijd om een nestplaats en nam ze wat later in het voorjaar haar intrek in een ander, wat hoger opgehangen nestkastje, in mijn tuin.
Schapenwol en distelpluizen
Toen de jonge Pimpelmezen waren uitgevlogen inspecteerde ik het eerder door mij schoongemaakt nestkastje. Grinnikend stelde ik vast, dat uit het onbewoond gebleven nestkastje de pluk schapenwol was meegenomen maar de pluizen van de distel er nog net zo bij lagen als dat ik ze er in had gestopt 🙂
Mijn groene tuin tip van de week is dus: wil je een kool- of pimpelmees een plezier doen, hou het dan bij schapenwol, de vacht van de hond of poes van de buren of die van jezelf -:).
Om te zien hoe de koolmees haar nestje bouwt is het leuk om dit filmpje te bekijken.
Voor schoonmaakmethodes waar geen rookmelder bij nodig is dit filmpje op de site van Buitenleven.
